Zawsze się zastanawiałem, co zrobić, aby tych, którym głoszę zatrzymać na dłużej. Często bywało tak, że człowiek usłyszał ewangelie i na tym się kończyło. Nie miałem punktu zaczepienia, aby poprowadzić go dalej. Tylu ludzi się wokół mnie przewinęło, tylu już usłyszało Dobrą Nowicę i co? I zwyczajnie nic. Frustrowało mnie to.
W kościele zajmuję się pracą wśród uzależnionych, jednak moim marzeniem jest docierać z ewangelią do każdego, bez względu na problem i stan posiadania. Nie miałem jednak pomocnych narzędzi. Potem w naszym zborze rozpoczął się Projekt Filip, program indywidualnej ewangelizacji.
Pierwsze warsztaty zainspirowały i zmotywowały mnie, aby na nowo odświeżyć pewne przyjaźnie i stare znajomości. Zacząłem od mojego sąsiada z czasów dzieciństwa z którym dość długo się przyjaźniliśmy, a że był to człowiek na swój sposób religijny, już po paru wizytach zaproponowałem mu spotkania przy Ewangelii Jana przy użyciu przewodnika Odkryj Życie. Już w połowie tej podróży mój znajomy w modlitwie wyznał swoje grzechy i powierzył życie Panu Jezusowi. Gdy to piszę mój kolega ma już zakończoną podróż po Ewangelii Jana i w tym czasie stał się niemal stałym uczestnikiem naszych nabożeństw. W dojściu do tego punktu pomogła mi strategia Projektu Filip.
Te same narzędzia pomogły mi również przy rozwiązaniu problemu pewnego małżeństwa. On pod przemożnym wpływem demonicznym, ona z kolei bardzo religijna i zapatrzona w siebie. Oboje wołali o pomoc. Zaproponowałem więc każdemu z osobna kilka spotkań przy Ewangelii Jana. Już na pierwszym spotkaniu z mężem wydarzyło się coś ponadnaturalnego. Człowiek ten doznał uwolnienia ze swojego problemu. Na trzecim spotkaniu byliśmy już razem z jego żoną, która też oddala życie Panu Jezusowi. Sama mówi o sobie: „mimo, że chodziłam do kościoła, nigdy Jezus nie był dla mnie Bogiem. Przez to, co odkryłam moje zrozumienie się zmieniło”.
Dziękuję Bogu za narzędzie, jakim jest Projekt Filip. Dzięki niemu mam coraz mniej czasu na telewizję czy Internet. Niemal każdy mój dzień wypełniony jest spotkaniami ze znajomymi i to mnie niesamowicie wzmacnia. Czuję, jak rozwijają mi się skrzydła. Z drugiej strony, zaangażowanie się w PF spowodowało, że zacząłem więcej czasu poświęcać na osobiste relacje z Panem, bo jeszcze bardziej przekonuję się, że bez Niego nic nie osiągnę. Na jednym ogniu piecze się więc kilka pieczeni ;-)
Wiesław, koordynator lokalny