Zanim znajomy podarował mi Ewangelię Jana i przewodnik do jej czytania Odkryj życie, które się nie kończy, z Pismem Świętym kontakt miałem najczęściej podczas wizyty księdza, gdy przychodził do nas po kolędzie. Wystawialiśmy Je wtedy na stół jako chyba symbol lub ozdobę. Nigdy jednak w tym momencie nie czytaliśmy z niego, przynajmniej nie pamiętam. Oprócz tego tylko raz otworzyłem Je, ale nawet nie przeczytałem jednej linijki.
Wydawało się mi, że to księga nie dla mnie, że jest za trudna. Sytuacja zmieniła się właśnie, gdy pewien misjonarz podarował mi Ewangelie Jana i przewodnik. Zachęcił mnie abym przeczytał Ewangelie Jana i odpowiedział na zadane w przewodniku pytania. Zacząłem więc czytać i było to dla mnie nowe, dobre doświadczenie. Podobało mi się to, co tam czytałem. Kiedy jednak czegoś nie rozumiałem w tej Ewangelii, to pytałem się osoby która mi to podarowała i razem dochodziliśmy do tego co mówiło Pismo Święte. Było to dla mnie bardzo pomocne, ponieważ sam nie prędko bym doszedł do właściwego zrozumienia.
To, co czytałem, zaczęło mi się układać w jedną zrozumiałą całość i byłem zachęcony do dalszego czytania Pisma Świętego. Równocześnie moje życie zaczęło się powoli zmieniać. Zacząłem zastanawiać się nad wieloma rzeczami, które robiłem i czy to jest właściwe.
Zauważyłem, że niestety nie. Wiedziałem jednak już, że Bóg chce i może mnie zmienić. I Bóg zaczął mnie zmieniać, moje serce i moje postępowanie. Gdy otrzymałem Nowy Testament po zakończeniu Ewangelii Jana zacząłem Go czytać już bez strachu.
Po roku, przyjąłem Jezusa jako swojego Pana i Zbawiciela i przyjąłem chrzest, tak jak mówi Biblia. Czytanie Biblii jest dla mnie bardzo pożyteczne, i mnie buduje. Kiedy jednak to zaniedbam, moja relacja z Bogiem rozluźnia się, tracę radość życia i gubię się. Moim pragnieniem jest być bardziej zdyscyplinowanym w czytaniu, modlitwie i chodzeniu z Jezusem.
Choć jestem jeszcze słaby, wierzę i mam nadzieję, że Jezus i w tym mi pomorze.
Łukasz